๑๑๔ ปี วันพระราชสมภพ สมเด็จพระศรีนครินทราบรมราชชนนี 

๒๑ ตุลาคม ๒๔๔๓

น้อมสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณที่มีต่อแผ่นดินไทย

และพสกนิกรไทยอย่างหาที่สุดมิได้

เย็นศิระพระเมตตามาโปรดเกล้า
พสกนิกรทุกหมู่เหล่า รำลึกถึง
พระกรุณาธิคุณสมเด็จย่าอย่างตราตรึง
ปวงราษฎร์ซึ้งพระหทัยเปี่ยมพระเมตตา

เพื่อปลดทุกข์ปวงชน จน, มี, ยาก
แม้นลำบากพระองค์ทรงอุตส่าห์
ดั้นด้นไปทุกถิ่นเพื่อปวงประชา
หายป่วยไข้ในโรคา พาบางเบา

ดั่งหยาดฝนหล่นละออง ล้างหมองหม่น-
ของชีพชนคนคลายหายโศกเศร้า
กลับชุ่มชื่นตื่นตน หม่นบรรเทา
พระโปรดเกล้าคลายร้อนมาผ่อนเย็น

ทรงยึดมั่นคุณค่าความเป็นมนุษย์
พระกรุณาหาที่สุดผุดผ่อง,เห็น
ทรงช่วยเหลือประชาราษฎร์ปราศลำเค็ญ
ธ ดุจเป็นพระมิ่งขวัญปวงชาวไทย

รำลึกพระเกียรติคุณสมเด็จย่า
ด้วยศรัทธาน้ำพระทัยอย่างเลื่อมใส
พระมหากรุณาธิคุณก้องเกริกไกล
เหล่าผองไทยไร้ทุกข์ สุขสราญ

จักขอตั้งปณิธานอย่างหาญกล้า
แม้เหนื่อยล้า จะขอสู้อย่างห้าวหาญ
ถวายแรงถวายใจในการงาน
อุทิศตนด้วยดวงมานสืบต่อไป

ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อม ข้าพระพุทธเจ้า

มูลนิธิพัฒนาการศึกษาเพื่อชุมชน (ม.พศช.)